[The Kaco]

Zespół został założony w 1977r., w Portland, Oregon przez Grega Sagea, Sama Henry’ego i Davea Koupala.

Wszystko zaczęło się tak na prawdę dzięki zapaśnikowi - Beauregarde, który spotkał Grega i zaproponował mu nagranie albumu. Sage zgodził się, Beauregarde zapoznał go z Samem Henry’m - nagrali album bluesowy, brzmieniem przypominający twórczość Hendrixa.

W 1977r. Sage i Sam zorganizowali basistę - Davea Koupala i zaczęli grać pod nazwą Wipers. Myślą przewodnią Grega było nagranie 15 albumów w 10 lat bez koncertowania, udzielania wywiadów oraz innych form promocji. Chciał aby ludzie głębiej wsłuchiwali się w muzykę, która była dla niego bardziej sztuką, niż rozrywką. Okazało się jednak, że omijanie prasy nie będzie łatwe. Tak samo sprawa się miała z niezależnym wydawaniem, mimo pojawiania się wytwórni ‘indie’. Greg otrzymał w show biznesie miano czarnej owcy.

1979r. - wytwórnia Park Ave. wydaje, pierwszy longplay zespołu - Is This Real?. Album stylistyką znacznie odbiega od punkowych „norm”. Ameryce zajmie 9 lat, na odkrycie jego świetności. W Europie album przyjmuje się z większym entuzjazmem, dlatego też wiele koncertów odbywa się na terenie Europy (Holandia, Niemcy). Na albumie znajdują się psychodele, utwory przypominające brzmieniem niektóre zespoły stadionowe, punkowe petardy, oraz mroczne, apokaliptyczne przywołujące na myśl post-punk.
Alien Boy|Wait a Minute|Potential Suicide|Return of the Rat

1981r. - Wipers wydają drugi album Youth Of America również pod szyldem wytwórni Park Ave. Kolejne dzieło, którego Amerykanie nie będą mogli zaakceptować przez kolejne kilka lat. Album powstaje jako opozycja dla popularnego wtedy hc punku. Wczesne lata ‘80 to napływ zespołów grających utwory sięgające 2min. Kompozycje są bardziej zagęszczone niż na Is This Real?, utwory trwają od 3 do 10min. Brzmienie jest chłodniejsze, bardziej apokaliptyczne (nastrój potęguje jeszcze cover art.). Album wyprowadził ścieżkę, którą będą podążały zespoły post-hardcorowe a nawet te z pod znaku ‘experimental’ jak Sonic Youth. Utwór tytułowy jak i When it’s Over to oryginalne połączenie kraut rocka, punku i noisu. Podczas nagrywania albumu, w składzie zespołu nastąpiła zmiana Dave został zastąpiony przez Brada Davidsona, a Sam (który odszedł do Napalm Beach) przez Brada Naisha.
When It's Over|Youth of America|No Fair|Scared Stiff

1983r. - wydany zostaje trzeci album Over The Edge uważany za najlepszy - entuzjazm zyskuje dzięki utworom Over the Edge i Romeo. Zespół nadaje mu bardziej punkowego, garażowego charakteru, niektóre utwory są puszczane w stacjach radiowych, oraz pojawiają się na składankach (pierwszych składankach muzyki alternatywnej). Kompozycyjnie album stoi znowu na wysokim poziomie. Ze względu na małe zyski, wytwórnia zrywa kontrakt z zespołem. Wipers rozpadają się. (Tym razem nie jest to wytwórnia Park Ave. lecz Trap).
So Young|Doom Town|The Lonely One|Over the Edge

Przez dwa lata, Sage będzie nagrywał utwory na gitarę akustyczną, które później wytwórnia wyda jako solowy album Straight Ahead.

1986r. - wytwórnia Restless Records wydaje Land of the Lost. Album trochę odbiega, od poprzedników. Zmiana przesteru nadaje niektórym utworom bardziej hard rockowego charakteru. Pozostałe przywodzą na myśl gothowe wypady a’la The Cure. Najbardziej zespół rozwija się pod względem lirycznym.
Nothing Left to Lose|Land of the Lost|The Search

1987r. - Follow Blind - Hipnotyczne gitary + długie solówki, mniej overdrive więcej delaya. Stylistycznie - post-punk + psychodela.
Follow Blind|Any Time You Find

1988r. - The Circle miał być ostatnim albumem grupy. Nie jest to już punk, a nawet post-punk. Brzmieniem przypomina luźne space rockowe i alternatywne klimaty.
Be There|Time Marches On|Blue & Red

1991r. - wydany zostaje drugi solowy album Grega Sacrifice (For Love).

1993r. - Silver Sail - prośby ze strony fanów (ich liczba znacznie powiększyła się dzięki grandżowemu boom) zachęciły Grega do dalszego grania, nie ma jednak obawy - nagrał on zupełnie coś innego. 6 pierwszych kawałków przypomina „Straight Ahead”. Pozostałość grana jest z rock n’ rollowym kopytem.
Mars|Back to the Basics|On a Roll

1996r. - The Herd - najbardziej humorzasty album Wipers. Metalowy (?!) album, z długimi solówkami i mięsistym przesterem.
Sinking As A Stone|Defiant|Last Chance

1996r. - The Herd - ciąg dalszy eksploracji swoich gitarowych skilli. Najbardziej humorzasty album Wipers. Metalowy (?) album, z długimi solówkami i mięsistym przesterem.
Still Inside of Me

1999r. - The Power in One -powrót do post-punkowych klimatów. Rozpad zespołu.

W 2001r. wytwórnia Grega wydaje jeszcze składankę Wipers Box, na której znajdują się trzy pierwsze albumy grupy, z kilkoma nowymi utworami (i kilkoma innymi remasterami). Powodem wydania albumu było to, że pierwszy album Is This Real? nie był ‘zmiksowany’ tak jak Greg chciał. Wipers mimo małego sukcesu komercyjnego, pozostają jednym z ważniejszych zespołów w historii, oraz jednym z najbardziej wpływowych pod względem stylu/techniki. Inspiracji grupą doszukamy się w takich zespołach jak Nirvana, Mudhoney, Melvins, Pearl Jam, Earth, Meat Puppets, Big Black, Dinosaur Jr., Pavement.