[Therion]

Nieźle Ją zmasterowali Tak samo dobrze jak robią jej fotki na fotoshopie

[REKLAMA]

[semako]

Thery! Tobie się może wydawać że tak jest, ale pamiętaj jedną rzecz - to że Ci się tak wydaje, jest ZŁUDNE!

Darku!
Nin subtelne też było - własnie STILLa słucham... coś pięknego - zobacz na tamtejszą wersję The day the world went away... albo kolejny kawałek - And all that could have been. NIN zawsze miało w sobie conieco subtelności... no może poza BROKEN. tam nie było ani jednej spokojnej i wolnej piosenki, ale poza tym to jest wszędzie takie coś. Sth i can never have, Warm place, Fragile, Great below, All the love in the world, Right where it belongs, Zero-Sum, Lights in the sky... trochę się tego uzbierało nawet na najcięższych płytach. Trochę takiej liryki zawsze w tle było. pięknie wychodzi to właśnie na Stillu. The day the world went away to jest coś niesamowitego!

[Therion]

Cytat:

Thery! Tobie się może wydawać że tak jest, ale pamiętaj jedną rzecz - to że Ci się tak wydaje, jest ZŁUDNE!

Wystarczy spojrzeć na jej foty, które nie są zdjęciami promo.. i widać od razu różnicę. Fotoshop aż miło. Więc podejrzewam że z jej głosem jest podobnie.
Złudne to są Twoje przypuszczenia że jest inaczej

[semako]

nie łudź się! nie jest tak!

[Natta]

Pani Reznorowa nie ma jakiegoś tam super-hiper-wybitnego głosu. A przynajmniej nie demonstruje tego w dwóch dostępnych kawałkach. Są o niebo lepsze od niej. Słychać że wokal jest przepuszczony przez kilka co najmniej filtrów. Ale to pasuje do takiej muzyki, pasuje też do niej senna maniera i miękka barwa jaką pani Trentowa dysponuje.

[semako]

osrałem się

Cytat:

How To Destroy Angels, the new band featuring Mariqueen Maandig, Trent Reznor, and Atticus Ross are releasing their debut EP as a free download on June 1st. If you pre-order you'll get one new track, "The Believers," immediately. A selection of merchandise is also available. The EP will be released on CD July 6th, with a vinyl release TBA. For updates, follow @destroyangels on Twitter, or on Facebook here.

za nin.com

[DarkMoonlight]

umarłem:D ja chcę 1 czerwca a to już już!!!!

[semako]

dobrze! mija właśnie 3ci dzień słuchania, więc powoli można powiedzieć co o płycie myślę!
całość zaczyna się od znanego już dobrze the Space in Between. utwór niesamowicie klimatyczny, głos snuje się gdzieś na dole, zdaje się uciekać i być strasznie przestrzenny, ale całość zamknięta jest w tym bicie który przebija się stale, stawiając jakieś sztywne ramy utworowi - bez tego mam wrażenie że gdzieś by odleciał, a tak jest przybity i nigdzie nie pójdzie hah. no i rewelacyjny tekst! przerewelacyjny! zwłaszcza fragment "Opened up, proudly on display, What we try so hard to hide away" wspaniale współgra to z klipem... taka bezsilność... taka świadomość - co się stało to się stało, nie wyszło za dobrze... ale nic z tym już i tak się nie zrobi... "Blinding light illuminates the scene, Try to fill the spaces in between" uwielbiam ten utwór! zaprawdę świetny!
Po niej Parasite - najbardziej noizowy kawałek na płycie - zaczyna się piszczeniem jakimś dziwnym, później wbija Bit mocniejszy jeszcze od tego z the Spaces in Between... niesamowity kopniak! później jeszcze więcej noizu, wszystko piszczy trzeszczy i w ogóle, by po jakiejś minucie zgasnąć i zostawić sam bit w towarzystwie basu i głosów państwa Reznorów - śpiewają piosenkę razem - głos Trenta na prawdę smakuje lepiej gdy przebija się gdzieś w tle - nadaje takiej niezwykłości takiemu utworowi. później pojawia się jeszcze więcej hałasu niesionego przez różne rzeczy. ogólnie znów świetnie.
Kolejna rzecz - Fur Lined - podszyta futrem najbardziej popowa rzecz jaką Trent zrobił - od razu przywodzi na myśl Only lub Discipline, ale pod względem popowości bije je na głowę! żywy, szybki lekki rytm w tle bas i jakieś inne dźwięki, lekki wysoki popowy wokal "Now I am an animal, Now I am a chemical" no i wbija w trakcie charakterystyczna NINowa gitara, całość lekka i przyjemna, dopiero końcówka robi się bucząco-piszcząca - rzecz niezwykle przyjemna. sporo klawiszy sporo gitary, ogólnie bardzo dobrze.
Po Fur Lined pojawia się utwór BBB - mieliśmy okazję słyszeć wcześniej jego fragment - został wypuszczony jako pierwszy 30 sekundowy teaser projektu. jednym słowem - najbardziej buczący kawałek jaki słyszałem po "me, i'm not" od NIN - można z lekka przyrównać. To buczenie totalnie przygniata... ciężki, niski, niejednolity, najeżony dziwnymi piszczącymi dźwiękami - przetacza się przez całą długość piosenki, wgniatając słuchacza w ziemię. Mariqueen śpiewa ale w tle pojawia się głos Reznora szeptem podążającym za głosem małżonki. "Get down, On the ground, Don't move, Make a sound" albo dalej "You do, what you're told" także tekst jak widać ciężki, składa się z jakichś poleceń i jak dla mnie nieco leci perwersją... taką z "meet your master" taką rozumiecie - "na ziemię! teraz spotka Cię coś złego" no i refren... "listen to the sound of my BIG BLACK BOOTS"... jestem rozwalony! niesamowita rzecz! niesamowita!
Przedostatnim utworem jest "the Believers", którą można było usłyszeć na kilka dni przed premierą. Początkowo utwór średnio mnie ruszył... na chwilę obecną jeden z lepszych na płycie... wszystkie te dźwięki mu towarzyszące - przez cały czas od samego początku do samego końca, gdzieś tam latają sobie setki dzwonków, kołatek jakichś głucho uderzanych strun. wszystko sobie wiruje gdzieś tam w totalnie nietypowej dla Reznora rytmice. jak to moja znajoma określiła "piosenka niesamowicie przestrzenna - ale nie poziomo tak horyzontalnie, tylko tak przestrzenna w pionie. poziomo jest wręcz klaustrofobiczna, jakby stać na dnie studni, a wszystkie te dźwięki są gdzieś tam do góry" idealny opis! idealny. muszę Ewie częściej puszczać muzykę, co by mnie inspirowała w nowych interpretacjach. bo na prawdę - cała główna część piosenki jest ciasna i zamknięta i wszystko wokół drży i się trzęsie... a gdzieś w zasadzie nie wiadomo gdzie unoszą się właśnie wszystkie te dźwięki, krążą sobie gdzieś tam w powietrzu. Sama treść jest świetnie oddana przez to brzmienie... zaczyna się "Muddy trail beside the water, Leads the lambs into the slaughter, Hands and knees, we all atone, Path is paved with blood and bone" a później dodaje "Watching from above the trees, We're the ones that still believe". wszystko jest rozbujane w tej "plemiennej" rytmice, połączone z tą buczącą elektroniką... również tutaj wokalnie udziela się pan Reznor. brzmi świetnie!
O zamykającym albumie "A Drowning" pisałem szerzej już wcześniej, więc teraz tylko pokrótce - świetnie napisany utwór, który mimo niewielkiego skomplikowania i różnorodności, spokojnie zapełnia sobą ponad 7 minut... ulubiony moment mój to wejście gitary po drugim z refrenów... coś niesamowitego!

cała płyta ogólnie rewelacyjna! jedna z lepszych jakie w tym roku usłyszałem. poza tym, to to nowy projekt Trenta... coś nowego totalnie, oddziela się to od NIN choć wyraźnie do Gwoździ nawiązuje, myślałem że dalej odskoczy od nich. no ale mimo wszystko - odmienna melodyka i sama konstrukcja utworów odbiegają od NIN w swoim brzmieniu i w ogóle.
Jak ocenić tę płytę? przede wszystkim od razu jak tylko się dowiedziałem że wyjdzie, wiedziałem że z samej racji tego że to nowy projekt Reznora będzie zasługiwała na 10 w 10ciostopniowej skali. Oczywiście - trochę to nieobiektywne, więc dodam jeszcze conieco żeby tę 10kę bardziej uzasadnić więc tak - po pierwsze płyta mnie zachwyciła! po drugie dostajemy 6 odmiennych utworów - są rzeczy noizowe, są rzeczy ambientowe, są rzeczy mocne i spokojne... po trzecie właśnie ten noiz! oj! dawno takiego nie było! przebija Ghostsy nawet miejscami (takie Parasite albo końcówka Believers...). Album różnorodny utrzymany jednak w spójnym klimacie... zdecydowanie za krótki, no ale to EP. w dodatku wydany znienacka (pierwsze wieści pojawiły się w początkach maja, 1go czerwca album był już do ściągnięcia). no jak mu nie dać 10tki? pewnie jakby to nie był Reznor to dałbym 9, ale to jest Reznor i 10 należy się totalnie!